Gust Van Dongen
secretaris-generaal op rust CCPTO en COC
De onderwijsdeur helemaal achter je dicht doen, is zoveel als onmogelijk.
Toen ik 13 jaar geleden het onderwijssyndicalisme vaarwel zei, dacht ik de ‘onderwijsdeur’ achter mij dicht te kunnen doen en mij volledig te gooien in de strijd tegen de oprukkende armoede.
Na de eerste startjaren van de Vlor werd plaats ingeruimd voor een vertegenwoordiging van een armoedevereniging die ook oog had voor autochtone armoede. Bij mijn eerste contacten op het veld van armoedebestrijding ‘botste’ ik aldaar op het met wrevel bedekte item van onderwijs. Wrevel omwille van de eigen gemiste kansen maar vooral wrevel omwille van de vrees voor het missen van kansen voor hun kinderen.
Goed onderwijs moet goed onderwijs zijn voor iedereen.
Niet iedereen heeft evenveel aandacht nodig. Wie meer aandacht nodig heeft moet die ook kunnen krijgen. We zijn in Vlaanderen al een goed stuk op weg naar meer aandacht voor kansarmen, maar het kan nog beter.
Binnen de Vlor mag de stem van mensen die het moeilijk hebben niet in dovemansoren vallen.
Ik was destijds pleitbezorger voor de opname van een vertegenwoordiging van autochtone armoedebestrijdingsvereniging binnen de Vlor. Ik vond toen een luisterend en begripvol oor bij Louis Van Beneden en Jacques Perquy.